Column | Winter is coming

Elke week deelt een columnist zijn/haar persoonlijke kijk op bepaalde zaken in Houten. Deze week Robin van Sportpunt Houten.

Columnist Robin | Bron: Sportpunt Houten

Het is maandag, en voordat ons wekelijkse teamoverleg van start gaat, staat het beeldscherm op kantoor al ruim anderhalf uur aan en de rest van het team zit aan de buis gekluisterd om geen enkele Nederlander die meedoet aan de Olympische Winterspelen te missen. Met elke herstart, val en fout die er gemaakt wordt, vult het kantoor zich met gesteun, licht gekreun en verdrietige gezichten. Maar bij de winsten, mooie inhaalacties of onverwachte koplopers verschijnen er grote glimlachen en sterretjes in ieders ogen en klinkt er luid gejoel, en niet alleen vanuit ons kantoor. Nederland steunt hun sporthelden, en dat is te zien en te horen!

De Olympische Winterspelen zijn ondertussen afgerond, maar de Paralympische Winterspelen gaan vandaag van start! Diverse Nederlandse sporters dingen ook mee naar het goud in diverse categorieën en strijden voor zo’n prachtige plak! Heeft u een favoriete Nederlandse parasporter die op uw steun kan rekenen in Beijing?

De afgelopen weken heb ik online een storm aan berichten voorbij zien komen via diverse social media kanalen. Op Twitter een hele discussie over het aangeven van grenzen binnen de sport, en welke handelingen en aanrakingen wel en niet gepast zouden zijn. Facebook stond vol met berichten over het weer, mensen die het hadden over de sneeuw waar ze op gehoopt hadden, de stormen die ons land geteisterd hebben en de zon die nu langzaam het land binnen glijdt! Instagram stond vol met enthousiaste mensen die hun voorjaarsschoonmaak aan het doen waren of hun huis aan het verbouwen waren. Maar waar ik ook keek op social media, er was geen ontkomen aan de Olympische Winterspelen.

Mensen die met een kop warme chocomel op de bank schaatsen zaten te kijken. Gezonde hapjes op de tafel bij de snowboardwedstrijden of mensen die vanuit de woonkamer het curlen gingen proberen na te doen. Allerlei taferelen, woonkamers en tv-sets heb ik de afgelopen weken voorbij zien komen. De momenten waarop Nederland een bronzen, zilveren of gouden plak had veroverd werden uitgebreid gedeeld in de stories op Instagram en Facebook.

Nu vraag ik me af of al die mensen, die online hun steun hebben betuigd aan de Nederlandse deelnemers van de Olympische Winterspelen, dit ook zullen doen voor de Paralympische Winterspelen. Net als dat ik me af vraag of de Paralympische Winterspelen evenveel tijd zal krijgen bij tv-programma’s of radio-uitzendingen.

Want die sporters verdienen evengoed onze aandacht, steun en liefde. Die verdienen het evengoed om gehoord en gezien te worden, om hun verhaal, hun trots en hun winst of verlies met ons te delen.

Waar de gemiddelde Nederlander zo vier of vijf bekende sporters die mee hebben gedaan aan de Olympische Winterspelen 2022 uit hun mouw kan schudden, vraag ik me af of de meeste Nederlanders een enkele Nederlandse sporter die meedoet aan de Paralympische Winterspelen kunnen benoemen.

Is er echt zo’n verschil in hoe we kijken naar deze twee groepen sporters?

Voor mij is er geen onderscheid in de steun die ik geef aan beide groepen. Mijn hart gaat uit naar alle sporters, en ik wens ze allemaal het allerbeste toe! Maar hoe kijk jij naar de Paralympische Spelen?