Column | De verkiezingen | Rian Los

Elke week deelt een columnist zijn/haar persoonlijke kijk op bepaalde zaken in Houten. Deze week Rian Los.

Poeh, de verkiezingen zijn ook weer voorbij. Stiekem waren al die debatten, al die verhitte discussies een zegen naast alle verhalen over Corona, vermeende wel- of niet-bijwerkingen van een vaccin. Want al meer dan een jaar kunnen we niet meer om dat woord heen. Die Corona, die ons allemaal in de houdgreep heeft, totdat we eindelijk allemaal gevaccineerd zijn.
De verkiezingen gingen over andere zaken: geven we prioriteit aan onderwijs, milieu, energie, pensioenen, minimumloon, bouwen voor de toekomst. Over dat laatste hadden we hier in Houten zelfs een heus referendum, bijna een unicum in Nederland. Bijna, want ook in Arnhem was een referendum, over het afvalbeleid.

Wat ik heerlijk vond is dat we al vroeger konden stemmen. Zo stemde ik met mijn man al op maandag. We waren de enigen in de sporthal, samen met de mensen van het stembureau, en de voorzitter merkte op dat we uit dezelfde geboorteplaats komen. Waarop ik kon zeggen dat we zelfs op dezelfde school hebben gezeten. Vroeg stemmen vonden we wel best, hoefden niet meer naar debatten te kijken en konden heerlijk Netflixen. Al raakt dat ook bijna uitgeput.
Laten we kijken wat er binnenkort weer te doen is en wat er nu al te doen valt, buiten natuurlijk wandelen en het op afspraak winkelen. De jeugdtheaterschool is weer open, weliswaar buiten in de droomcircel voor het theater, maar toch, het zindert weer. Ook bij Shine wordt weer gedanst en de muziekschool geeft weer een op een les aan jongeren. Het zal niet lang meer duren of we mogen vast weer naar de film of theater, en hopelijk kunnen we ook weer binnenkort ergens zitten met onze koffie-to-go. David Hockney, de beroemde Britse schilder, zei vorig jaar: “ De lente kunnen ze niet cancellen.” Ook dit jaar bloeien de bomen en struiken al prachtig en trekt ons naar buiten. De Cultuurnacht komt eraan, die we online kunnen volgen en ook is alweer een expositie gepland in het theater.

Want ooit komt het goed. En één ding hebben we wel geleerd van deze tijd: we zijn sociale wezens. Niet economie is wat ons bindt, maar cultuur.

Culturele dingen en sport halen ons uit een isolement. Ik hoop zo dat de mensen die we hebben gekozen dat bij de formatie zullen beseffen.