Rondetafelgesprek Kinderboerderij: Kip en ei-verhaal.

Wat was er het eerst? De kip, of het ei? Dat beeld blijft hangen na het rondetafelgesprek van 11 mei over de kinderboerderij. Draagt de gemeente een verantwoordelijkheid voor het faillissement dat door de Stichting Buitenwereld zelf is aangevraagd? Kun je als gemeente de verantwoordelijkheid voor het ontslag zonder vertrekregeling van personeel van Buitenwereld, expliciet neerleggen bij de Stichting, terwijl je zelf de subsidiekraan hebt dichtgedraaid waardoor die stichting meteen failliet ging?

Dat er een aantal ingrijpende gebeurtenissen heeft plaatsgevonden op de kinderboerderij is duidelijk. Dat de gemeente de regie nu volledig heeft overgenomen ook. Maar wie nu precies verantwoordelijkheid is voor het faillissement en de staat van de kinderboerderij op dat moment is op basis van het verhaal van wethouder Overweg moeilijk vast te stellen.

Volgens de wethouder speelden de problemen bij de kinderboerderij al langere tijd. De deelnemers aan het rondetafelgesprek herkenden dat beeld en vroegen om een overzicht van de kosten die in de afgelopen vijf jaar gemaakt zijn. De wethouder zegde dat toe.

Het personeel in dienst van de stichting valt volgens de wethouder niet onder de verantwoordelijkheid van de gemeente. Toch stonden deze mensen op straat vanaf het moment dat de Stichting geen subsidie meer ontving van de gemeente. De wethouder voelt zich voor dat effect echter niet verantwoordelijk want de Stichting heeft zelf besloten het faillissement aan te vragen. Anneke Dubbink van de PvdA vroeg of dat niet anders had gekund.

Volgens de wethouder was er met het voorlaatste bestuur al afgesproken dat er zou worden toegewerkt naar een faillissement omdat er geen goede bedrijfscultuur bestond op de kinderboerderij en dat voorlaatste bestuur had aangegeven niet in staat te zijn daar verandering in aan te brengen. Dat er een nieuw bestuur kwam dat het nogmaals wilden proberen kon na de lange geschiedenis niet meer op de instemming van het college rekenen. Gevraagd naar de reden voor het bezwaarschrift verwees de wethouder naar het voorlaatste bestuur. Mogelijk was het bezwaar nodig in het kader van goed werkgeverschap, maar die vraag kan volgens de wethouder beter aan het voorlaatste bestuur worden gesteld.

Vlak voor het faillissement sprak de wethouder met het bestuur in nieuwe samenstelling en heeft de wethouder bewust geen melding gemaakt van het voor de stichting positieve advies over de subsidie van de bezwaarschriftencommissie. De reden: de gemeentelijke organisatie had tijd nodig om een beslissing op het bezwaar door het college voor te bereiden. “Als het college er nog niet in is gekend en er is nog geen beslissing genomen, kun je er als wethouder niet over praten.”

Maar in dat advies stond juist dat de subsidie langzamer moest worden afgebouwd. Dat in de tussentijd door het gebrek aan subsidie het faillissement moest worden aangevraagd, daar kan de wethouder niets aan doen, de ambtelijke molens draaien nu eenmaal niet zo snel. Het advies werd na het faillissement niet openbaar gemaakt en dat was volgens de wethouder logisch. De curator (die de belangen van een failliete stichting en de schuldeisers moet behartigen) had immers het bezwaar ingetrokken en dan doet het advies niet meer ter zake.

Desgevraagd gaf de wethouder aan altijd in te zijn voor een evaluatie, en ook bereid te zijn op zijn eigen rol in dit dossier te reflecteren. Maar niet nu. De kinderboerderij moet eerst worden voorzien van een nieuwe beheerder. Dat kan nog wel even duren. Nu in maart 2022 er gemeenteraadsverkiezingen zijn en er daarna een college in nieuwe samenstelling komt, is het maar zeer de vraag of die evaluatie er nog wel komt.

Raadslid Zandbergen dacht er het zijne van. Volgens ITH is de Stichting Buitenwereld de toegang tot het recht ontzegd. Hij komt in de komende raadsvergadering met een motie vreemd aan de orde van de dag.

Wordt vervolgd.